کد مطلب:289239 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
خرق عادت
قضیّه ی حضرت مهدی (عج)، یك قضیّه ی خرق عادت (خرق عادت یعنی «كاری غیر از جریان عادی آن صورت پذیرد») است و ما در این جهان، قضایای خارق عادت فراوان داریم. ما نباید قضیّه ی مهدی موعود (عج) را یك جریان طبیعی بدانیم، تا در توجیه و تفسیر آن بكوشیم. قرآن شریف قضایای خارق عادت بسیاری نقل می كند.
قرآن كریم، قضیّه ی حضرت عیسی علیه السلام را نقل می كند كه او در گهواره با مردم سخن می گفت. (مریم/30)
داستان حضرت یونس علیه السلام را نقل می كند می فرماید: «اگر از تنزیه كنندگان نبود، حتماً تا روز قیامت در شكم ماهی می ماند». (صافات/143و144)
جریان اصحاب فیل را نقل كرده كه «پرستوها» اصحاب فیل را مثل كاه جویده نمودند. (فیل/5)
اینها همه برای این است كه اگر به قضیّه ی مهدی رسیدیم و گفتند كه: «او حین تولّد، قرآن خواند و خبر از حكومت داد و اینكه او در طفولیّت امام بود»، حاشا نكنیم و خاطره ی حضرت عیسی علیه السلام در ذهنمان زنده شود.
از طول عمر حضرت بقیّة الله هم متعجّب نباشیم، آن خدایی كه می تواند حضرت یونس علیه السلام را تا روز قیامت در شكم ماهی نگاه دارد، می تواند ولیّ خود را در قِشْر عصمت در این جهان باقی بدارد. و نیز با در نظر داشتن قضیّه ی اصحاب فیل بدانیم كه حضرت حجّت به واسطه ی امدادهای غیبی می تواند به آسانی بر این جهان مسلّط شود. («زندگانی چهارده معصوم (ع)»، ص 173)
قرآن كریم، قضیّه ی حضرت عیسی علیه السلام را نقل می كند كه او در گهواره با مردم سخن می گفت. (مریم/30)
داستان حضرت یونس علیه السلام را نقل می كند می فرماید: «اگر از تنزیه كنندگان نبود، حتماً تا روز قیامت در شكم ماهی می ماند». (صافات/143و144)
جریان اصحاب فیل را نقل كرده كه «پرستوها» اصحاب فیل را مثل كاه جویده نمودند. (فیل/5)
اینها همه برای این است كه اگر به قضیّه ی مهدی رسیدیم و گفتند كه: «او حین تولّد، قرآن خواند و خبر از حكومت داد و اینكه او در طفولیّت امام بود»، حاشا نكنیم و خاطره ی حضرت عیسی علیه السلام در ذهنمان زنده شود.
از طول عمر حضرت بقیّة الله هم متعجّب نباشیم، آن خدایی كه می تواند حضرت یونس علیه السلام را تا روز قیامت در شكم ماهی نگاه دارد، می تواند ولیّ خود را در قِشْر عصمت در این جهان باقی بدارد. و نیز با در نظر داشتن قضیّه ی اصحاب فیل بدانیم كه حضرت حجّت به واسطه ی امدادهای غیبی می تواند به آسانی بر این جهان مسلّط شود. («زندگانی چهارده معصوم (ع)»، ص 173)